مورچه (مورچه های آتشین)
|
مورچه (مورچه های آتشین)
مورچه‌های سیاه آتشین وارده، به طور اتفاقی از آمریکای جنوبی به صورت تغییرپذیر وراد آلباما شده‌اند اوّلین گزارش در سال 1918 داده شد توزیع آن تاکنون منحصر به قسمتهایی از می‌سی‌سی‌پی و آلیاما شده است مورچه های قرمز آتشین وارده از حدود سال 1930 وارد شده‌اند و بیشتر از 260 میلیون جریب زمین در نه منطقه جنوب شرقی آمریکا آلوده شده‌اند که شامل بیشتر قسمته
|
|
| دسته بندی | زیست شناسی |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 20 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 33 |
مورچه‌ها سرتاسر جهان روی می‌دهند. مورچه‌های دروگر در غرب رود
می‌سی‌سی‌پی و جنوب وجود دارد. که گونه‌های مشترک شامل مورچه دروگر غربی
Polyygomyrmex occidentalis، مورچه‌های قرمز دروگر p barduts ، مورچه‌های دروگر کالیفرنیا p. californicus و مورچه دروگر فلوریدایی p. badius می باشد.
مورچه برندة برگ تگزاس در نیمه شرقی تگزاس غرب مرکزی لویسیانا رخ می‌دهد.
در شمال شرقی آمریکا مورچه‌های مزارع و مورچة پیاده رو و مورچه‌های قرمز، و Alleg heney mound و گونه‌های مشترکی در مناطق چمنزار هستند. خیلی از گونه‌های مورچه‌ها در چمنزارها در منطقة آمریکا بومی شده‌اند.
بیولوژی:
کلنی مورچه‌های آتشین قرمز وارده شامل نوزادان و چندین نوع از بالغین هستند
- نرهای بالدار که قابل شناسایی از ماده‌ها هستند با سر کوچکتر
- ماده‌های قرمز متمایل به قهوه‌ای بالدار
- کارگرها
مورچه‌های کارگر ماده های عقیم بدون بال هستند. آنها با دفاع کردن ملکه از مزاحمها و باغذا دادن ملکه، تنها غذایی که کارگران ابتدا خورده‌اند و با رهاندن ملکه از خطر، از ملکه محافظت می‌کنند. آنها همیچنین به جستجوی غذا می‌پردازند و از نوزادان مراقبت می‌کنند. نوزادان در تخم کرمی رنگ ساخته می‌شوند و سپس لارو و پوپ ایجاد می‌شود.
شکل بالدار مورچه یا دارای قدرت تولید مثل در تپه‌های خاکی زندگی می‌کنند تا زمانی که برای جفت‌گیری به پرواز درمی‌آیند. جفت‌گیری اغلب در بعدازظهرها و بعد از یک دورة بارندگی رخ می‌دهد. پروازهای جفت‌گیری بیشتر در بهار و پاییز رخ می‌دهد. نرها بعد از جفت‌گیری می‌میرند. در حالیکه ملکه بارور شده به زمین می‌آید تا یک مکان جهت آشیانه پیدا کند. بالهای ملکه می‌افتد و او شروع به حفر یک حفره می کند که کلنی جدید را شروع کند. بعضی اوقات چندین ملکه با هم در یک آشیانه می‌توانند پیدا شوند.
یک ملکه جدید باردار شده حدود دو جین تخم می‌گذارد هنگامی که آنها باز می‌شود 7 تا 10 روز بعد لارو ایجاد می‌شود که به وسیله ملکه غذا می‌خورند. بعد از آن که ملکه توسط کاگرها تغذیه می‌شود می‌تواند تا حدود 800تخم در روز بگذارد. لاروها در عرض 6 تا 10 روز تکامل می‌یابند و بعداً پوپ تبدیل می‌شود. بالغ ها 15ـ 9 روز ظاهر می‌شوند.
متوسط هر کلنی شامل 000/100 تا 000/500 کارگر و چندین صد شکل بالدار و ملکه هستند ملکه می‌تواند 7 سال یا بیشتر زندگی کند در حالیکه کارگرها عموماً حدود 5 هفته زندگی می‌کنند. هرچند که آنها می‌توانند بیشتر زنده بماند.
دو نوع مورچه‌های آتشین وراده وجود دارد. شکل تک ملکه‌ای و شکل چندین ملکه‌ای.
کارگرها در کلنی‌های تک ملکه‌ای داخل زمین زندگی می‌کنند کارگران در کلنی‌های چندین ملکه‌ای آزادانه از یک تپه به تپة دیگر حرکت می کند که نتیجه‌اش یک افزایش برجسته‌ای در تعدد تپه‌ها در هر جریپ زمین بوده است.
مناطقی که به وسیلة کلنی‌های تک ملکه‌ای آلوده شده‌اند حدود 40 تا 150 تپه در هر جریب زمین می‌باشد (تقریباً کمتر از 7 میلیون مورچه در جریب) و در کلنی‌های که چندین ملکه وجود دارد بیشتر از 200 تپه در هر جریپ زمین و 40 میلیون مورچه در هر جریب رخ می‌دهد.
مورچه‌های آتشین وارده تقریباً در هر نوع خاکی تپه می‌سازند اما آنها ترجیح می‌دهند در مناطق آفتابی نظیر مراتع پارکها ـ چمنزارها ـ مرغزارها و مناطق کشاورزی لانه‌سازی کنند.
بلندی تپه ها به 18 اینچ می‌رسد که بستگی به نوع خاک دارد. اغلب تپه‌ها در الوارهای فاسد شده و اطراف کنده‌های درخت و درختان کلنی‌سازی می‌کنند کلنی‌ها می‌توانند زیرساختمانها ایجاد شوند. ساکن کلنی‌ها به طور مکرر از یک مکان به مکان دیگر کوچ می‌کنند. ملکه فقط به نصف دو جین کارگر جهت شروع کلنی احتیاج دارد. آنها می‌توانند تپه‌های جدید را توسعه دهند به چندین صد تپه که بیشتر هنگام شب رخ می‌دهد.
سیل باعث می‌شود که آنها کلنی‌هایشان را ترک کنند و شناور باشند تا زمانی که آنها به زمین دسترسی یابند که بتوانند تپة جدید را درست کنند.
